Grób Szymona Askenazego na na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie
Szymon Askenazy (ur.
28 grudnia
1866
w
Zawichoście
, zm.
22 czerwca
1935
w
Warszawie
) –
polski
historyk
żydowskiego
pochodzenia, zajmujący się głównie stosunkami międzynarodowymi w
XVIII
i
XIX wieku
. Profesor
Uniwersytetu Lwowskiego
i następnie
Warszawskiego
. W swoich poglądach politycznych zbliżony do obozu legionowo-piłsudczykowskiego. Twórca lwowskiej szkoły historycznej nazywanej też szkołą Askenazego.
Urodził się jako syn Wolfa (zm. w 1909) i Reginy z domu Hertzberger (zm. 1908). Ukończył prawo na
Uniwersytecie Warszawskim
oraz historię na uniwersytecie w
Getyndze
, gdzie uzyskał stopień profesora. Jako
Żyd
nie mógł uzyskać pracy na rosyjskim Uniwersytecie Warszawskim, więc przeniósł się do
Lwowa
. Angażował się w działania na rzecz
asymilacji
Żydów. W latach
1898
-
1914
wykładał historię nowożytną i historię Polski na Uniwersytecie Lwowskim był profesorem nadzwyczajnym, a następnie profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego do listopada 1919, ale od 1914 na urlopie. W tym czasie skupił wokół siebie wielu uczniów. Polemizował ze szkołą krakowską. W tym czasie powstała szkoła Askenazego.
W 1918 i ponownie w 1923 podjął próbę objęcia katedry na Uniwersytecie Warszawskim, ale z powodu silnej opozycji
Marcelego Handelsmana
do powołania go na katedrę w Warszawie nie doszło, mimo iż apelowało o to wielu uczonych, polityków i studentów. W 1918 protest przeciwko objęciu przez niego katedry historii Polski zgłosiło 45 polskich uczonych, pisarzy i uczonych jak
Stanisław Arnold
, Włodzimierz Dzwonkowski,
Andrzej Strug
i inni.
Badał polityczne dzieje Polski
XVIII
i
XIX wieku
. W
1909
został członkiem
Akademii Umiejętności
. W czasie
I wojny światowej
przebywał w
Szwajcarii
. Działał tam na rzecz niepodległości Polski, biorąc udział w pracach
Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce
.
W latach
1920
-
1923
był ministrem pełnomocnym z ramienia Polski przy
Lidze Narodów
w
Genewie
. W
1924
ponownie odmówiono mu objęcia katedry na Uniwersytecie Warszawskim, choć wykładał tam gościnnie w latach
1927
-
1935
. Był kawalerem
Legii Honorowej
.
Zmarł w Warszawie. Pochowany jest na
cmentarzu żydowskim
przy
ulicy Okopowej
(kwatera 10, rząd 6, miejsce 5)[1][2].
Twórczość
- Książę
Józef Poniatowski
1763-1813, (
Lwów
, 1905)
- Uniwersytet Warszawski, (Warszawa, 1905)
-
Rosja
–
Polska
1815-1830, (Lwów, 1907)
- Łukasiński, (Lwów, 1908)
- Napoleon a Polska, (Warszawa, 1918-1919)
- Przymierze polsko-pruskie, (Warszawa, 1918)
- Gdańsk a Polska, (Warszawa, 1919)
Przypisy
- ↑
Grób Szymona Askenazego
w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. .
Bibliografia
- Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, ss. 18-19. .
Linki zewnętrzne